Etleboro tregon emrat e kriminelëve

Etleboro merr përsipër një përgjegjësi shumë të madhe në dhënien e emrave të Bankave të përfshira në etnocidin e bërë ndaj Serbisë, e ndaj popullit serb.
Nuk duhet të kemi frikë, të gjithë ne duhet të kemi pak kurajo, pasi ajo çfarë i kanë bërë Serbisë, ia kanë bërë italianëve, francezëve, amerikanëve.

E kemi për detyrë të mbrojmë traditat tona, historinë tonë, gjyshërit e baballarët tanë kanë luftuar, duke hipur mbi tankse, duke armatosur barrikadat. Duhet të mbrohemi, por jo me armë, përkundrazi duhet hequr dorë prej çdo iniciative armatimi e të përdorim inteligjencën, të përdorim sistemin
ekonomik si dhe informacionin.

Etleboro fton të gjithë ato që duan të japin një kontribut për t`u bashkuar si dhe të japin inteligjencën e tyre. Ajo çfarë na shtyu të shfaqemi ka qënë fakti se mjaft njerëz na kanë kontaktuar për të na kërkuar të bëjmë diçka.

Publikimi i kësaj liste prek zemrën e problemit.

Kjo është një bandë kriminelësh të çmendur, që po na shtyn deri në luftë. Një luftë që nuk do bëhet me topa, do jetë një luftë shumë më e përgjakshme, ajo e taksave, faturave, taksat doganore e ilaçet.

Ja emrat e mafias ndërkombëtare, pas të cilëve fshihet një numër i ngushtë familjesh që drejton e qeveris fatin e njerëzimit, një sekt, më i fuqishmi klan masonik, aq i mbyllur e ekskluziv që lidh martesa vetëm nëpërmjet pjesëtarëve të familjeve, për të mos inseruar asnjë personazh të jashtëm që të ndyejë rracën e tyre të pastër.

Banka Qëndrore Europiane

• Banque Nationale de Belgique 2,83%

• Danmarks Nationalbank 1,72%

• Deutsche Bundesbank 23,40%

• Bank of Greece 2,16%

• Banco de Espana 8,78%

• Banque de France 16,52%

• Central Bank and Financial Services Authority of Ireland 1,03%

• Banca d'Italia 14,57%

Gruppo Intesa 27,2%

Gruppo San Paolo 17,23%

Gruppo Capitalia 11,15%

Gruppo Unicredito 10,97%

Assicurazioni Generali 6,33%

Banca Carige 3,96%

BNL 2,83%

Monte dei Paschi di Siena 2,50%

Gruppo La Fondiaria 2%

Gruppo Premafin 2%

Cassa di Risparmio di Firenze 1,85%

RAS 1,33%

• Banque centrale du Luxembourg 0,17%

• De Nederlandsche Bank 4,43%

• Oesterreichische Nationalbank 2,30%

• Banco de Portugal 2,01%

• Suomen Pankki 1,43%

• Sveriges Riksbank 2,66%

• Bank of England 15,98%

Federal Reserve

• Rothschild Bank of London

• Warburg Bank of Hamburg

• Rothschild Bank of Berlin

• Lehman Brothers of New York

• Lazard Brothers of Paris

• Kuhn Loeb Bank of New York

• Israel Moses Seif Banks of Italy

• Goldman, Sachs of New York

• Warburg Bank of Amsterdam

• Chase Manhattan Bank of New York

Etleboro kërkon më tej shpjegime, mbi domethënien e dokumenteve të mëposhtme: vendimi për çështjen Credit Riverla, të 22 nëntorit të 1968, nga Gjykata e Minnesota që dënon Federal Reserve për krimin e signoraggio në dëmin e shtetasve amerikanë.

Etleboro gjithashtu ka në posedim një dokument, të përfituar pas pyetjeve të shumta drejtuar Europarlamentarit Jean Bonde, që në mënyrë të detajuar dallon komisionet e organet konsultative prej ekspertësh, që përkrahin Komisionin Europian në ushtrimin e aktivitetit legjislativ e të kontrollit në brendësinë e sistemit ekonomik, financiar e shoqëror. Në fakt emrohen komitetet shkencore e këshillore, organe të përhershme, me një investim mbi 5 vite, e komisione të përkohshme, të përbërë nga ekspertë, ekonomistë e avokatë që qëndrojnë nëpër këshillet administrative të multinacionalëve. Gjykatës të dalluar e Bankierë që në mënyrë të padukshme thonë direktiva e rregullore, në vend që të japin sentenca e çensura. Inserohen e qeverisin politikat shoqërore, standartet e formimit kulturor e të informazionit, ashtu si dhe mbi kërkimin shkencor e bërthamor, politikat e agrikulturës e kuotat e prodhimit.

Banka Qëndrore italiane, siç mund të vihet re, është një bankë private, një shoqëri aksionere e poseduar nga entet private, e bërë e tillë në 1992. E ndërsa guvernatori i atëhershëm ishte Carlo Azeglio Ciampi që shiste Italinë me nënshkrimin e Traktatit të Maasticht, mendje të stërholluara po ia arrin qëllimit për të bërë grushtin e shtetit italian. Në atë vit, ngjarje të rënda tronditën vendin tonë. Giovanni Falcone vdes në një shpërthim shokues, ndërsa klasa politike drejtuese përfshihet në një skandal prej Duarsh të pastra, duke shtyrë Bettino Craxi-n në një arratisje të detyruar, e çuditërisht e jona Carla del Ponte nis një karrierë të shkëlqyeshme.

Agjencia e rating Moody`s u tërbua në një mënyrë të veçantë ndaj Italisë, duke ndërmarrë spekullime të llahtarshme ndaj lirës, ku mori pjesë edhe Soros, që nuk është tjetër përveç se një kriminel i përzënë nga shumë Shtete pavarësisht se janë pastruar no-global. Spekullime që megjithatë u denoncuan në kohën kur Kryeministër ishte Bettino Craxi, i cili tha: «Egziston një ndërthurje forcash e rrethanash të ndryshme». Flas për «sasi kapitalesh spekullative të ardhur si nga operatorë financiarë ashtu edhe nga grupe ekonomike», për «interese të fuqishme që me ç`duket vihen në lëvizje e kanë si qëllim copëtimin e krahëve të Sme-së», për «armiqtë e Bashkimit Europian». Craxi e pat thënë atëhere, por sot nuk mundet t`a përsërisë më. E vete Kohl Helmut e pagoi më vonë, pasi nuk pranoi të ndërhyjë në Kosovë. Llogaritë e spekullimet e Soros-it i paguan Bankat Qëndrore, ndërsa ai investonte fitimet e tija në ekonomitë emergjente të Europës lindore, në të cilat provon utopinë e tij “Shoqëri e hapur”, diçka që shitet si një “kulturë e majtë”. Në të vërtetë u vodhi të gjithëve për llogari të një elite të ngushtë, e pas ndërmarrjeve të tija “filantropike” të Europës lindore, fshihet Jeffrey Sachs dhe suedezi Anders Åslun, me të cilët Romano Prodi ka bashkëpunuar gjërësisht.

Nuk qe kjo një ngjarje e rastësishme, por qe një kurth i lindur në bordin e yahtit të mbretërisë angleze Britannia, në rrugën qëndrore të Civitavecchia më 2 qershor të 1992, kur Mario Draghi e Beniamino Andreatta drejtuan një takim prej 97 deputetësh italianë së bashku me përfaqësuesit e bankave të mëdha angleze, mes të cilave Warburg si dhe Barclays. Nderet e shtëpisë për qindra mysafir të ardhur për të diskutuar çvlerësimin e Italisë u bënë në fakt nga mbretëresha Elizabeta II. Janë edhe të tjerë personazhe që përfshihen për bukuri në këtë kuadrat si gurët e dominosë. Reginald Bartholomew, ish ambasador britanik në Romë në periudhën 1987-89, në 1993 ambasador amerikan në Romë e nga 1990 e deri sot një figurë çelës i British Invisibles, përveç të qenurit drejtor që nga 1991 i NM Rothschild & Sons LTD . Në 1994 ja çfarë do pohojë Bartholomew: «Do vazhdojmë t`u nënvizojmë bashkëfolësve tanë italianë nevojshmërinë e të qenurit transparentë në privatizimet, të ecim në një mënyrë të shkathët e të zhvendosim çfarëdolloj barriere për investimet e huaja ». Pesë vite më pas Bartholomew do bëhet president i Merryl Linch Italia.

Mes miqve të ndritur nuk duhet harruar mjeshtri i madh Prodi, presidenti i IRI, Kryeministri i ardhshëm e Presidenti i Komisionit BE, përveç përfaqësuesve të ENI, të AGIP, të Baring & Co, e të S.G. Warburg , Riccardo Gallo i IRI-it, Leon Brittan, një intrigant, por pjestar i sferave të larta të medias, Giovanni Bazoli i Ambroveneto, Antonio Pedone i Crediop, funksionarë të lartë të Banca Commerciale e të Generali, e të tjerë të Shoqërisë Autostradat.
Mes pjesmarrësve Gianfrancio Milgio, i lega nord, që mbështeste lëvizjen e Bossit kundra “Roma hajdutja” e nxiste privatizimet, duke humbur në fund edhe paratë e tangjenteve në selinë e partisë. Membrat newyorkas të Goldman Sachs, të Merrill Lynch e të Salomon Brothers , pa harruar përkrahësit e tyre në Fondin Monetar Ndërkombëtarë, në 'OCSE e në botën e mass medias , që mbështesin në çdo gjë e për çdo gjë politikat masonike duke bërë propagandën.

Mario Draghi i ministrisë së Thesarit, përveç të gjithë përbërjes së qendrës së majtë, D’Alema si dhe e tërë armata e Brancaleone-s po përgatitej për t`ia arritur qeverisjes së Vendit.
Të gjithë këto personazhe të çuditshme pohojnë se droga, është gjë e keqe kur në të vërtetë është parajsa më e madhe fiskale, Atillet Hollandeze ku fshihet paraja më e madhe e Sorosit si dhe ajo e Bankierëve Ndërkombëtare. Aty ku Soros ka krijuar shoqatat kundra drogës, për të shitur më pas drejtësinë me lëvizjet për lirimin e saj.

U transformua kështu Italia në një mënyrë të padhimbshme në një lloj Republike e Afrikane qëndrore, qe një rrëzim, një shkatërrim i pashoq por nuk nuk u panë tankse të kalonin nëpër rrugë, as deportime, apo gjenocide. Pas takimit mbi “Britannia” privatizimet filluan të zhvilloheshin me ritme frenetike deri në dekretimin e falimentimit të IRI-it: qenë të panumërta ndërmarrjet që u blene nga multinacionalët: Locatelli, Invernizzi, Buitoni, Galbani, Negroni, Ferrarelle, Peroni, Moretti, Fini, Perugina, Mira Lanza.

Në atë periudhë ndodhi një farë “grup shteti” në brendësinë e masonerisë italiane, me të Madhin Maestro Di Bernardo , që shqetësohej për ofensivën që kishte shpërthyer nga të maskuarit e Jugut të Madh të Italisë të udhëhequr nga Armando Corona. Magjistratura u përça në dy degë mjaft të ndryshme në “ideologji”. Rifilluan të shpërthejnë bombat, sigurisht jo të destinuara për Maurizio Costanzo. Jürg Heer deklaroi se kishte paguar 5 milion dollarë killerave mafiozë të Roberto Calvi-t: ngjarje të çuditshme pasuan njëra-tjetrën, të gjitha të përqëndruara në pak muaj, të gjithë në 1992.

Po çojmë përpara një luftë të rëndë, të vështirë, të pamundur, por prej mijëra kontaktesh, e-mail-esh që adresohen në sitin tonë në gjuhën serbe, ofrojnë intelligjencën e tyre e na kërkojnë të ndërhyjmë, të mbajmë një pozicion. Rrjeti ynë rritet, përhapet si pikë vaji në çdo komunë të botës, me një pohim të qartë me dëshminë e letrave që vinë në redaksinë tonë, nga të cilat ju paraqesim njërën në veçanti.

I dashur Miku im,

ime bijë m`i printon gjithmonë artikujt e tu, e kur i lexoj bindem gjithmonë e më shumë se ke kuptuar diçka shumë të rëndësishme, e në një farë kuptimi ndjen dëshirën të shprehësh atë të vërtetë që të gjithë të moshuarit dinë, por nuk arrijnë t`a shpjegojnë. Un jam tashmë plak, nuk shoh më as televizorin, por i lexoj artikujt e tu: ndjehem i rinuar, e dua të jap besim. Shpresoj t`a kuptosh se nuk mundem të të ndihmoj dot, por dua që t`i ta dish se je në rrugën e drejtë... E di se po kërkon një valutë për Rep. Srpska, e të kërkoj një nder si burri burrit: e di që do e çosh deri në fund, e do e bësh këtë deri dhe me çmimin e jetës tënde. Dëshiroj që emri i monedhës tënde “etnike” të jetë SLOBODAN, pasi ka një domethënie të jashtëzakonshme për serbët, të përfshirë në këto momente të vështira, të gatshëm për t`u përulur. E ndej për detyrë t`a kërkoj këtë favor e besoj se nuk do më zhgënjesh, mbase edhe përse nuk ke zhgënjyer asnjëri në jetën tënde. Për të mbrojtur serbët nevojitet të jesh serb, por nevojitet besim, e besoj se njerëzit të respektojnë pasi ti ke besim, pasi edhe pse askush nuk t`a ka kërkuar, nuk je tërhequr prapa. Un dua të falenderoj në rradhë të parë për sa ke bërë për ne, do të të ndjek deri kur të vijë koha e mbarë, e ta dish se ke mbështetjen e besimin e të gjithë serbëve. Përshëndetje miku im...

Një person

Michele Altamura flet publikisht për signoraggio-n

Etleboro po lufton me shumë kurajo para telekamerave e para popullit në masë duke denoncuar mashtrimin e madh të Signoraggio-s, në prezencën e ekonomistëve, institucioneve e biznesmenëve të Republikës Srpska. Para ndërhyrjes së Michele Altamura Guvernatori i Bankës Qëndrore Boshnjake lëshon sallën e konferencës, e eviton konfrontimin direkt me të vërtetën. Duke treguar një kartmonedhë, Altamura pyet çfarë është signoraggio e kush e përvetëson atë duke e adebitur e duke ia vjedhur popullit.

"Shumë kanë pësuar sulme e kritika vetëm se kanë shkruar fjalën signoraggio në faqen e tyre të internetit, janë akuzuar si fashistë, si nazistë: atëherë un jam terrorist, jam i ekstremit të djathtë, të ekstremit të majtë e i qendrës. Kemi bërë luftra të përgjakura, paraardhësit tanë kanë hipur mbi tankse, kanë ngritur barrikata e kanë dhënë jetën e tyre, dhe si rezultat del se nuk mund të thuash asnjë fjalë. Atëherë kujtonin se vdisnin për një atdhe e në fakt vdisnin për Bankat. Sot na kërkojnë të bëhemi skllevër e ai që nuk pranon këtë gjë, është një terrorist, një kasap, një gjenocid, një nazist e një antisemit”. Duartrokitjet e personave të thjeshtë kanë shoqëruar deklarimet e tija, ndërsa nuk është thënë asgjë fjalë nga të ftuarit, ato që fshihen pas tekniçizmave e që të shpjegojnë idetë e tua pa i kuptuar ato.

Gazetat flasin për Etleboro e për luftën e që po bën kundra dizinformacionit, duke paraqitur dokumenta e duke sjellë prova të pakundërshtueshme: ku janë atëherë gjykatësit e gjeneralët, ku janë ekonomistët e burrat e Shtetit? Kush thotë të vërtetën bëhet pra një revolucionar, dëgjohet nga personat e thjeshtë e sulmohet nga ato që në fakt mbështesin Etnocidin e popujve, me anë të dizinformacionit e të sabotazhit.

Dita e Epokalipsit

Një grup burrash u bashkua për të sjellë në dritë të vërtetën. Sot do jua paraqesim, ashtu siç është në duart tona.

Për gjatë shumë kohe plaçkitja e madhe e Kuvajtit është mbajtur e fshehte, e së shpejti e para piramidë (tangjentopoli) europiane masive do përfshijë qeveritë si dhe institucionet në një vorbull korrupsionesh e skandalesh. Qeveria franceze ndodhet tani në syrin e ciklonit, e pavarësisht se u ka mbijetuar grevave e ngritjeve qytetare kundra CPE, mundet të mos e durojë skandalin e ClearStream, maja e ajsbergut të Kuwajt-Gate. ClearStream është një holding luksemburgeze që është krijuar në 1970 nga Bankat e mëdha Ndërkombëtare për t`u bërë qendër e thesareve të liquiditetit të grupit bankar apo të shoqërive tregtare të tjera. Transferon paratë nga çfarëdolloj fondi duke u garantuar pjesëtarëve të saj maksimumin e privasy: numëron mbi 3000 shoqëri tregtare, mes të cilave Banka e Multinacionalë. Në 1992 ndërmjetësimi i saj ka lejuar humbjen e gjurmëve të shumë transferimeve drejt parajsave fiskale, mes të cilëve edhe ato të shoqërisë që bënin pjesë në Projektin e OKB “Nafta në këmbim të ushqimit”. N.q.s petroldollarët e Irakut duhet të paguanin nga njëra anë ilaçet e ushqimin me anë të një embargoje çnjerëzore, nga ana tjetër janë përdorur për të paguar dëmet e luftës së Kuvajtit i deklaruar “Shtet i padëshiruar” e pra të përdorur më tej për të paguar armatime e teknologji. Fashikulli më interesant nuk është akoma hapur dhe letrat më të forta nuk janë luajtur akoma. “Çdo gjë mund të gjendet, apsolutisht çdo gjë, prandaj edhe Miliardat e Kuvaitit mund të gjenden kollaj”, ka deklaruar Presidenti i ClearStream.Lufta e Gjirit fsheh në vetvehte një mashtrim kolosal të ndërtuar vetëm për një qëllim të vetëm, për t`i vjedhur Irakut e Kuvajtit naftën e lirine e tyre. Ndezja e puseve të Kuvajtit, për shuarjen e të cilëve është firmosur një kontratë nga Kharafi, Administratori i Përgjithshëm i P.B.E OIL SA në 1989, doli një biznes prej së vërteti i financës së lartë, falë zbulimit të Ferraye të sistemeve për të dalluar e për të shpëtuar tufën e puseve në zjarr. Teknologjia e tij është shfrytëzuar nga shoqëri të tjera, të gjitha të ndërlidhura me ministrat e korruptuar të qeverisë së asaj kohe franceze, që përfishine e morën me vete projektet, ndërsa royalties u deviuan nëpërmjet një rrjeti interbankar, me një sistem si kutitë kineze të llogarive të intestuara formalisht përfituesit real të fondeve për t`i zhdukur më pas. Janë llogari bankare të përdorura edhe për një transferim apo dhe të organizuar më të tjerë kundërshtues, në mënyrë që në një llogari të vetme qëndrore të bashkohen shumat e shpërndara në llogari sekondare. E kjo është bërë falë gjykatësve zvicerran e Clearstream ka qënë e mundur të bëhej skenari i kësaj “Loje të Bankave".

Është në bashkimin e Bankave Zvicerrane e në Credit Suisse që bashkohen fondet që i janë marrë Ferraye. Këto dy banka, në fakt, me aprovimin e qytetit të Gjenevrës, rregjistrojnë filialet, nga 1992 në 2002, nuk njihen nga Komisioni Federal i Bankave: bëhet fjalë për UBS SA e Credit Suisse Group. Këto dy filiale rregjistrohen në Rregjistrin e Tregtisë së Gjenevrës me emra pothuajse të njëjte me atë të Shoqërisë mëmë, por me një ndryshimin që nuk është i kuptueshëm për publikun. Kanë pasur një jetë të shkurtër e janë hequr nga Rregjistri për mbarimin e aktivitetit të tyre, edhe pse në realitet as bankat e as filialet e tyre kanë ndërprerë aktivitetin e tyre. Janë pra shoqëri të krijuara me skeme për një qëllim të saktë, ose për të humbur gjurmët e operacioneve të turbullta të Shoqërive Mëmë. Mes shoqërive me të cilat bashkëpunon Credit Suisse Group del në dukje Everton Enterprises Ltd , po e njëjta shoqëri që ishte dalluar nga Ferraye për të drejtuar transferimin e parave. M.gj.th. përfaqësuesit e Everton ishin të vetmit nënshkrues të atyre shumave duke dhënë rezultatin që në thelb ishin ato që kishin në posedim miliardat e Ferraye!
Kështu Christian Basano, bashkëpunues i Ferraye, është Përfitues i së Drejtës Ekonomike Reale të llogarive (PDER), d.m.th. përfitues “vetëm në letra”. Shumat e parave transferohen më pas me anë të një sistemi të kodifikuar SWIFT, hyrja në të cilin është e rezervuar vetëm për bankat qëndrore, bankave e filialeve të tyre. UBS SA ka përdorur teknikën e llogarive të korrisponduesit bankar (i ashtuquajturi Llogaria Jonë) duke vendosur Christian Basano përdorues. Kjo llogari nuk egziston “në formë” në skemat e serverave të UBS SA, por kjo nuk do të thotë se nuk egziston: egziston si një llogari segrete e nivelit II PDER!

Sistemi i PDER (ADER) ka mbetur sekret deri më 11 shtatorin, e është shumë i çuditshëm që në atë kohë falimentuan shumë shoqëri: me këtë sistem në të vërtetë Bankat vjedhin fondet e zeza të ndërmarrjeve, duke i zhdukur e më pas për të shantazhuar, përfshijnë e përvetësojnë depozitat e investitorëve të vegjël e mbarë pasuritë e popullsive të shfarosura. Kjo është qeveria botërore, në realitet fshihet pas software të rrjetit interbankar që nuk është prekur kurrë apo hetuar ndonjëherë nga gjykatës e magjistratë, që në fakt akuzojnë politikanët tanë duke minuar besueshmërinë e stabilitetin e qeverive e të kombeve. Mjafton të hetojmë kush janë mirëbërësit e vërtete të lëvizjeve të llogarive, e të mos ndalemi tek PDER. Sigurisht gjykatësit nuk do gjejnë asgjë në ato karta, pasi para se bëhet një vrasje gjehet më parë vrasësi. Zemra e sistemit është atje. Kështu Ferraye, e kuptoi se nuk mbërrinin fondet nga royalties e iu drejtua magjistraturës së Gjenevrës, duke kërkuar egzistencën e 24 miliard dollarësh të vëna në emrin e tij e në emrin e bashkëpunuesit të tij, Christian Basano, që ishin zhdukur. Prokuratori i përgjithshëm si dhe gjykatësit fillimisht ngatërruan proçedurën, e keqpërdorën aktet e deri dhe zhduken dokumentet kryesore, ato çelës, si ato që ua kalojnë zotërimin e titujve realë liçencave e llogarive. Këto gjykatës tani janë në pozitën e gjykimit të Kryetarëve të Shtetit, e të sentencionosh embargot e gjobat e Shteteve që nuk kanë ndër mend të vihen nën këmbën e diktaturës së bankave e që kanë kërkuar të rimarrin paratë e tyre të depozituara në Zvicërr. Janë më shumë se 60 vjet që Hebrenjtë kërkojnë paratë e tyre.

Si magjistratura ashtu edhe politika janë institucione të korruptuara, pavarësisht se kanë qënë të pastër në momentet e para. Sot duan të krijojnë tangjentopolin më të madhin e të gjitha kohërave, me një fuqi aq shkatërruese e të tmerrshme sa vetë tsunami, në mënyrë që të krijojnë një konfuzion e përhumbje nga e cila Bankat e fajtorët e vërtete do të dalin të padëmtuara. Mbase së shpejti do të dalin në pah listat e gjëmimeve telefonike mes D`Alema e së Shoqes, me qëllimin që të vënë në dyshim besueshmërinë e një klase drejtuese në një periudhe në të cilën agjencitë e rating si vorbulla monitorojnë llogaritë publike. Jo rastësisht, në shumë vende, që nga Amerika deri në Itali, zgjedhjet u mbyllën me një barazim perfekt mes dy palëve, të dekretuar pas shumë ditësh nga mbyllja e kutive, siç ngjau në Shqipëri që u deshën madje dhe 30 ditë.Duhet të mbrojmë politikanët tanë, pasi vetë ato përfaqësojnë viktimat e sistemit pas të cilit fshihen Bankat e Mëdha të Punës: janë ato armiqtë e vërtetë. Nuk duhet të luftojmë akoma në luftra kundra armiqve të gabuar, e nuk duam që të valëvisin flamujt e bankave e të multinacionalëve: kemi derdhur gjak për të pasur një e duam t`a mbrojmë këtë flamur. Një grup agjentësh sekrete në 1995 u masakrua, e në nderojmë të gjithë ato që me kurajo kanë nderuar flamurin tonë, kush është vrarë për të mbajtur besën e një pakti me zotin, kush ka zgjedhur tërheqjen, kush ka zgjedhur të bëhet barbon, kush ka kërkuar të nxjerrë në dritë të vërtetën, por është gjetur i varur në dhomën e tij, kush tani është në burg. “Lironi burgjet e burgosni të shënjtit, e do mbretërojë paqja”.

Nderojmë ato që veshin uniformën, pasi gjyshi i tij apo babai kanë qënë policë, nderojmë Armën e policit, që sot jeton shtypje e kontraste, pasi gjeneralët e tyre janë shitur e tani kërkojnë të mbajnë të bashkuar trupën me promovime e shpërblime të vogla, duke hedhur pandershmëri mbi një punë të drejtuar me pasion nga gjenerata në gjeneratë. Nderojmë italianët nëpër botë që kanë gërmuar në miniera, që kanë vdekur, që sot nuk kujtojnë më italianin por nuk kanë harruar atdhenë e tyre.

Falenderojmë më tej të gjithë ato që na kanë kontaktuar, nëpërmjet e-mail si dhe mesazheve inkurajuese. Etleboro ka vënë në lëvizje një sistem për të krijuar një rrjet kapilarësh që të mbërrijë në çdo komunë të vogël, duke filluar nga poshtë, nga populli që është e vetmja inteligjencë që mund të përmirësojë botën e shoqërinë tonë. Duhet të bindemi se sejcili nga ne mund të bëjë diçka në atë botën e tij të vogël, pa pritur të tjerët të bëjnë diçka për ne. Populli është “roja” e Shtetit, e traditave, e ndërmarrjeve tona, që duhen mbrojtur nga abuzimet e nga sulmet e financës së lartë e nga multinacionalët. Ngado në botë sot po luftohet në heshtje, në Amerikë universitetet po ngrihen m.gj.th. Mediat e fshehin këtë fakt, në Francë punëtorët kanë mundur qeveritë e “fleksibilitetit”.

Falenderojmë “Rinascita”

Ndërsa politikanët tanë bëjnë skenarin e fushatave elektorale për t`u takuar më pas në një tryezë të rrumbullakët për të vendosur ndarjen e fuqive, mediat vazhdojnë të ushqehen me dizinformacion duke fryrë barkun e tyre të madh që nuk ngopet kurrë. Por një Blog i vogël po kërkon të rezistojë e të dërgojë një sinjal për të mbajtur të gjallë shikimin e mbi atë çfarë nuk është e dallueshme me transparence e qartësi. Falenderojmë pra publikisht gazetën Rinascita, e në veçanti drejtorin Ugo Gaudenzi për hapsirën që po na dedikon, duke publikuar artikujt e Blogut tonë (pranë: Grushti i Shtetit i publikuar më 5 Maj faq.4).

Grusht Shteti

Vepra të mëdha diplomatike ziejnë mes rradhëve të qendrës së majtë që, pavarësisht se ndjehen fitues të padiskutueshëm të zgjedhjeve elektorale, ndodhen në vështirësi serioze që nuk japim parashikime aspak të mira për të ardhmen. E Drejta e Ministrisë së Thesarit përbën një problem, pasi askush nuk do të ketë në fakt përgjegjësi për të përfunduar ligjet jo popullore për të rishëruar bilancin e llogaritë, e për të kënaqur kështu kërkesat e agjencive të rating. Kanë shumë ngut për të zgjedhur menjëherë një kryetar të ri Shteti pasi, në rastin e një mosarritje të Mastellës, presidenti i ri mund të shkrijë dhomat e të bëjë zgjedhje të reja, nën mvarësinë e një qeverie të qendrës së majtë. Me siguri kanë kërcënuar Mastellën si dhe deputetët e tij që të mos tradhëtojnë koalicionin duke bërë alleancë me UDC, e duke bërë kështu të bie qeveria siç pat bërë Lega me qeverinë e parë Berlusconi. Mastella është pika e tyre e dobët, e vetëm një ndryshim i mbrojtes së Udeur mund të shpëtojë Italinë duke iu rikthyer urnave, e në një farë kuptimi Berlusconi e di që qeveria e tij nuk ka mbaruar akoma.
“TRIUMFUESI I VËRTETË ËSHTË MASTRELLA: FITON NË KOMUNËN E KALABRISË ME QENDRËN E DJATHTË E NË BRINDIZI ME QENDRËN E MAJTË.”
Lëvizjet e tjera, të ashtuquajturit, të “minorancës” janë sistemuar tashmë apo shpejt do jenë: Bonino ndoshta do ketë ministrinë e mbrojtjes në mënyrë që të qetësojë strëzgjatjet e saja, ndërsa “komunistat” kanë përfituar dy nga pozitat shtesë të Shtetit. Tani duhet të jenë duke u organizuar për të zgjedhur D`Alemën apo një tjetër eksponent të qendrës së majtë President të Republikës, e kështu ka mundësi të bëjë katër a pesë senatorë të rinj të besueshëm për të mbushur mangësinë e të majtës në Senat.
E kjo është epoka e destabilizimit të qeverive, pas Amerikës edhe Franca e Anglia do gjenden të përfshira nga një përmbytje skandalesh spiunimi e keqkuptimesh të çuditshme mes pjesëtarëve të egzekutivit. Është epoka e ngadalësimeve, shkurtimeve të energjisë, të blackout të elektricitetit, parregullsi në sistemet e telekomunikacionit e të transportit, greva e shkarkime nga puna masive, incidente pranë rafinerive e naftasjellësve. Është epoka e avarisë, e armëve të shkatërrimit të masës, e Gjeneralit Mladic që nuk dorëzohet, të përplasjeve mes qytetërimeve: perëndimi kundra lindjes, i moshuari kundra të riut, njeriu kundra njeriut. Ngjarjet e këtyre ditëve kanë komfirmuar pra, vlefshmërine e analizave tona, e pavarësisht se asnjë atentat nuk ka tronditur jetën tonë, “normaliteti” i ngjarjeve po vë në dyshim punën tonë, ndërmarrjet tona, pensionin tonë. Ti rrezistosh nuk do jetë e lehtë pasi do të duhet të ndryshojmë mënyrën tonë të jetesës, t`u japim shoqërive një edukim energjitik që nuk ka, të organizojmë ndërmarrjet në një sistem nën vulën e këmbimit e të bashkëpunimit. Kjo mund të shtyjë komunitetet në një solidaritet më të madh e tolerancë, me qëllim kundërshtimin e përplasjeve shoqërore e të “luftrave fetare” të kota. Mund të jete ky grushti i vërtetë i Shtetit, ashtu siç Etleboro me strukturën e tij prej rrjeti e jo qëndrore përbën rezistencën e përgjigjen ndaj përplasjes së qytetërimeve.

Por kësaj Rezistence i duhet m.gj.th. të përballet me armët e pamundura të manipolimit të shpirtrave njerëzorë, të dizinformimit e të Etnocidit që po privon botën në të cilën jetojmë nga realiteti e nga njerëzimi. Pakënaqësia e shoqërisë e ndezur nga papunësia, kriminaliteti e inflaksioni trazon masat e popullsisë, inati i së cilës iu kthehet vetë shoqërisë: hyhet në një spiral kaosi e entropie të kontrolluar, nga e cila nuk mund të dilet nëse nuk shuhet televizori.