Grusht Shteti

Vepra të mëdha diplomatike ziejnë mes rradhëve të qendrës së majtë që, pavarësisht se ndjehen fitues të padiskutueshëm të zgjedhjeve elektorale, ndodhen në vështirësi serioze që nuk japim parashikime aspak të mira për të ardhmen. E Drejta e Ministrisë së Thesarit përbën një problem, pasi askush nuk do të ketë në fakt përgjegjësi për të përfunduar ligjet jo popullore për të rishëruar bilancin e llogaritë, e për të kënaqur kështu kërkesat e agjencive të rating. Kanë shumë ngut për të zgjedhur menjëherë një kryetar të ri Shteti pasi, në rastin e një mosarritje të Mastellës, presidenti i ri mund të shkrijë dhomat e të bëjë zgjedhje të reja, nën mvarësinë e një qeverie të qendrës së majtë. Me siguri kanë kërcënuar Mastellën si dhe deputetët e tij që të mos tradhëtojnë koalicionin duke bërë alleancë me UDC, e duke bërë kështu të bie qeveria siç pat bërë Lega me qeverinë e parë Berlusconi. Mastella është pika e tyre e dobët, e vetëm një ndryshim i mbrojtes së Udeur mund të shpëtojë Italinë duke iu rikthyer urnave, e në një farë kuptimi Berlusconi e di që qeveria e tij nuk ka mbaruar akoma.
“TRIUMFUESI I VËRTETË ËSHTË MASTRELLA: FITON NË KOMUNËN E KALABRISË ME QENDRËN E DJATHTË E NË BRINDIZI ME QENDRËN E MAJTË.”
Lëvizjet e tjera, të ashtuquajturit, të “minorancës” janë sistemuar tashmë apo shpejt do jenë: Bonino ndoshta do ketë ministrinë e mbrojtjes në mënyrë që të qetësojë strëzgjatjet e saja, ndërsa “komunistat” kanë përfituar dy nga pozitat shtesë të Shtetit. Tani duhet të jenë duke u organizuar për të zgjedhur D`Alemën apo një tjetër eksponent të qendrës së majtë President të Republikës, e kështu ka mundësi të bëjë katër a pesë senatorë të rinj të besueshëm për të mbushur mangësinë e të majtës në Senat.
E kjo është epoka e destabilizimit të qeverive, pas Amerikës edhe Franca e Anglia do gjenden të përfshira nga një përmbytje skandalesh spiunimi e keqkuptimesh të çuditshme mes pjesëtarëve të egzekutivit. Është epoka e ngadalësimeve, shkurtimeve të energjisë, të blackout të elektricitetit, parregullsi në sistemet e telekomunikacionit e të transportit, greva e shkarkime nga puna masive, incidente pranë rafinerive e naftasjellësve. Është epoka e avarisë, e armëve të shkatërrimit të masës, e Gjeneralit Mladic që nuk dorëzohet, të përplasjeve mes qytetërimeve: perëndimi kundra lindjes, i moshuari kundra të riut, njeriu kundra njeriut. Ngjarjet e këtyre ditëve kanë komfirmuar pra, vlefshmërine e analizave tona, e pavarësisht se asnjë atentat nuk ka tronditur jetën tonë, “normaliteti” i ngjarjeve po vë në dyshim punën tonë, ndërmarrjet tona, pensionin tonë. Ti rrezistosh nuk do jetë e lehtë pasi do të duhet të ndryshojmë mënyrën tonë të jetesës, t`u japim shoqërive një edukim energjitik që nuk ka, të organizojmë ndërmarrjet në një sistem nën vulën e këmbimit e të bashkëpunimit. Kjo mund të shtyjë komunitetet në një solidaritet më të madh e tolerancë, me qëllim kundërshtimin e përplasjeve shoqërore e të “luftrave fetare” të kota. Mund të jete ky grushti i vërtetë i Shtetit, ashtu siç Etleboro me strukturën e tij prej rrjeti e jo qëndrore përbën rezistencën e përgjigjen ndaj përplasjes së qytetërimeve.

Por kësaj Rezistence i duhet m.gj.th. të përballet me armët e pamundura të manipolimit të shpirtrave njerëzorë, të dizinformimit e të Etnocidit që po privon botën në të cilën jetojmë nga realiteti e nga njerëzimi. Pakënaqësia e shoqërisë e ndezur nga papunësia, kriminaliteti e inflaksioni trazon masat e popullsisë, inati i së cilës iu kthehet vetë shoqërisë: hyhet në një spiral kaosi e entropie të kontrolluar, nga e cila nuk mund të dilet nëse nuk shuhet televizori.