Dita e Epokalipsit
Për gjatë shumë kohe plaçkitja e madhe e Kuvajtit është mbajtur e fshehte, e së shpejti e para piramidë (tangjentopoli) europiane masive do përfshijë qeveritë si dhe institucionet në një vorbull korrupsionesh e skandalesh. Qeveria franceze ndodhet tani në syrin e ciklonit, e pavarësisht se u ka mbijetuar grevave e ngritjeve qytetare kundra CPE, mundet të mos e durojë skandalin e ClearStream, maja e ajsbergut të Kuwajt-Gate. ClearStream është një holding luksemburgeze që është krijuar në 1970 nga Bankat e mëdha Ndërkombëtare për t`u bërë qendër e thesareve të liquiditetit të grupit bankar apo të shoqërive tregtare të tjera. Transferon paratë nga çfarëdolloj fondi duke u garantuar pjesëtarëve të saj maksimumin e privasy: numëron mbi 3000 shoqëri tregtare, mes të cilave Banka e Multinacionalë. Në 1992 ndërmjetësimi i saj ka lejuar humbjen e gjurmëve të shumë transferimeve drejt parajsave fiskale, mes të cilëve edhe ato të shoqërisë që bënin pjesë në Projektin e OKB “Nafta në këmbim të ushqimit”. N.q.s petroldollarët e Irakut duhet të paguanin nga njëra anë ilaçet e ushqimin me anë të një embargoje çnjerëzore, nga ana tjetër janë përdorur për të paguar dëmet e luftës së Kuvajtit i deklaruar “Shtet i padëshiruar” e pra të përdorur më tej për të paguar armatime e teknologji. Fashikulli më interesant nuk është akoma hapur dhe letrat më të forta nuk janë luajtur akoma. “Çdo gjë mund të gjendet, apsolutisht çdo gjë, prandaj edhe Miliardat e Kuvaitit mund të gjenden kollaj”, ka deklaruar Presidenti i ClearStream.Lufta e Gjirit fsheh në vetvehte një mashtrim kolosal të ndërtuar vetëm për një qëllim të vetëm, për t`i vjedhur Irakut e Kuvajtit naftën e lirine e tyre. Ndezja e puseve të Kuvajtit, për shuarjen e të cilëve është firmosur një kontratë nga Kharafi, Administratori i Përgjithshëm i P.B.E OIL SA në 1989, doli një biznes prej së vërteti i financës së lartë, falë zbulimit të Ferraye të sistemeve për të dalluar e për të shpëtuar tufën e puseve në zjarr. Teknologjia e tij është shfrytëzuar nga shoqëri të tjera, të gjitha të ndërlidhura me ministrat e korruptuar të qeverisë së asaj kohe franceze, që përfishine e morën me vete projektet, ndërsa royalties u deviuan nëpërmjet një rrjeti interbankar, me një sistem si kutitë kineze të llogarive të intestuara formalisht përfituesit real të fondeve për t`i zhdukur më pas. Janë llogari bankare të përdorura edhe për një transferim apo dhe të organizuar më të tjerë kundërshtues, në mënyrë që në një llogari të vetme qëndrore të bashkohen shumat e shpërndara në llogari sekondare. E kjo është bërë falë gjykatësve zvicerran e Clearstream ka qënë e mundur të bëhej skenari i kësaj “Loje të Bankave".
Është në bashkimin e Bankave Zvicerrane e në Credit Suisse që bashkohen fondet që i janë marrë Ferraye. Këto dy banka, në fakt, me aprovimin e qytetit të Gjenevrës, rregjistrojnë filialet, nga 1992 në 2002, nuk njihen nga Komisioni Federal i Bankave: bëhet fjalë për UBS SA e Credit Suisse Group. Këto dy filiale rregjistrohen në Rregjistrin e Tregtisë së Gjenevrës me emra pothuajse të njëjte me atë të Shoqërisë mëmë, por me një ndryshimin që nuk është i kuptueshëm për publikun. Kanë pasur një jetë të shkurtër e janë hequr nga Rregjistri për mbarimin e aktivitetit të tyre, edhe pse në realitet as bankat e as filialet e tyre kanë ndërprerë aktivitetin e tyre. Janë pra shoqëri të krijuara me skeme për një qëllim të saktë, ose për të humbur gjurmët e operacioneve të turbullta të Shoqërive Mëmë. Mes shoqërive me të cilat bashkëpunon Credit Suisse Group del në dukje Everton Enterprises Ltd , po e njëjta shoqëri që ishte dalluar nga Ferraye për të drejtuar transferimin e parave. M.gj.th. përfaqësuesit e Everton ishin të vetmit nënshkrues të atyre shumave duke dhënë rezultatin që në thelb ishin ato që kishin në posedim miliardat e Ferraye!Kështu Christian Basano, bashkëpunues i Ferraye, është Përfitues i së Drejtës Ekonomike Reale të llogarive (PDER), d.m.th. përfitues “vetëm në letra”. Shumat e parave transferohen më pas me anë të një sistemi të kodifikuar SWIFT, hyrja në të cilin është e rezervuar vetëm për bankat qëndrore, bankave e filialeve të tyre. UBS SA ka përdorur teknikën e llogarive të korrisponduesit bankar (i ashtuquajturi Llogaria Jonë) duke vendosur Christian Basano përdorues. Kjo llogari nuk egziston “në formë” në skemat e serverave të UBS SA, por kjo nuk do të thotë se nuk egziston: egziston si një llogari segrete e nivelit II PDER!
Sistemi i PDER (ADER) ka mbetur sekret deri më 11 shtatorin, e është shumë i çuditshëm që në atë kohë falimentuan shumë shoqëri: me këtë sistem në të vërtetë Bankat vjedhin fondet e zeza të ndërmarrjeve, duke i zhdukur e më pas për të shantazhuar, përfshijnë e përvetësojnë depozitat e investitorëve të vegjël e mbarë pasuritë e popullsive të shfarosura. Kjo është qeveria botërore, në realitet fshihet pas software të rrjetit interbankar që nuk është prekur kurrë apo hetuar ndonjëherë nga gjykatës e magjistratë, që në fakt akuzojnë politikanët tanë duke minuar besueshmërinë e stabilitetin e qeverive e të kombeve. Mjafton të hetojmë kush janë mirëbërësit e vërtete të lëvizjeve të llogarive, e të mos ndalemi tek PDER. Sigurisht gjykatësit nuk do gjejnë asgjë në ato karta, pasi para se bëhet një vrasje gjehet më parë vrasësi. Zemra e sistemit është atje. Kështu Ferraye, e kuptoi se nuk mbërrinin fondet nga royalties e iu drejtua magjistraturës së Gjenevrës, duke kërkuar egzistencën e 24 miliard dollarësh të vëna në emrin e tij e në emrin e bashkëpunuesit të tij, Christian Basano, që ishin zhdukur. Prokuratori i përgjithshëm si dhe gjykatësit fillimisht ngatërruan proçedurën, e keqpërdorën aktet e deri dhe zhduken dokumentet kryesore, ato çelës, si ato që ua kalojnë zotërimin e titujve realë liçencave e llogarive. Këto gjykatës tani janë në pozitën e gjykimit të Kryetarëve të Shtetit, e të sentencionosh embargot e gjobat e Shteteve që nuk kanë ndër mend të vihen nën këmbën e diktaturës së bankave e që kanë kërkuar të rimarrin paratë e tyre të depozituara në Zvicërr. Janë më shumë se 60 vjet që Hebrenjtë kërkojnë paratë e tyre.
Si magjistratura ashtu edhe politika janë institucione të korruptuara, pavarësisht se kanë qënë të pastër në momentet e para. Sot duan të krijojnë tangjentopolin më të madhin e të gjitha kohërave, me një fuqi aq shkatërruese e të tmerrshme sa vetë tsunami, në mënyrë që të krijojnë një konfuzion e përhumbje nga e cila Bankat e fajtorët e vërtete do të dalin të padëmtuara. Mbase së shpejti do të dalin në pah listat e gjëmimeve telefonike mes D`Alema e së Shoqes, me qëllimin që të vënë në dyshim besueshmërinë e një klase drejtuese në një periudhe në të cilën agjencitë e rating si vorbulla monitorojnë llogaritë publike. Jo rastësisht, në shumë vende, që nga Amerika deri në Itali, zgjedhjet u mbyllën me një barazim perfekt mes dy palëve, të dekretuar pas shumë ditësh nga mbyllja e kutive, siç ngjau në Shqipëri që u deshën madje dhe 30 ditë.Duhet të mbrojmë politikanët tanë, pasi vetë ato përfaqësojnë viktimat e sistemit pas të cilit fshihen Bankat e Mëdha të Punës: janë ato armiqtë e vërtetë. Nuk duhet të luftojmë akoma në luftra kundra armiqve të gabuar, e nuk duam që të valëvisin flamujt e bankave e të multinacionalëve: kemi derdhur gjak për të pasur një e duam t`a mbrojmë këtë flamur. Një grup agjentësh sekrete në 1995 u masakrua, e në nderojmë të gjithë ato që me kurajo kanë nderuar flamurin tonë, kush është vrarë për të mbajtur besën e një pakti me zotin, kush ka zgjedhur tërheqjen, kush ka zgjedhur të bëhet barbon, kush ka kërkuar të nxjerrë në dritë të vërtetën, por është gjetur i varur në dhomën e tij, kush tani është në burg. “Lironi burgjet e burgosni të shënjtit, e do mbretërojë paqja”.
Nderojmë ato që veshin uniformën, pasi gjyshi i tij apo babai kanë qënë policë, nderojmë Armën e policit, që sot jeton shtypje e kontraste, pasi gjeneralët e tyre janë shitur e tani kërkojnë të mbajnë të bashkuar trupën me promovime e shpërblime të vogla, duke hedhur pandershmëri mbi një punë të drejtuar me pasion nga gjenerata në gjeneratë. Nderojmë italianët nëpër botë që kanë gërmuar në miniera, që kanë vdekur, që sot nuk kujtojnë më italianin por nuk kanë harruar atdhenë e tyre.
Falenderojmë më tej të gjithë ato që na kanë kontaktuar, nëpërmjet e-mail si dhe mesazheve inkurajuese. Etleboro ka vënë në lëvizje një sistem për të krijuar një rrjet kapilarësh që të mbërrijë në çdo komunë të vogël, duke filluar nga poshtë, nga populli që është e vetmja inteligjencë që mund të përmirësojë botën e shoqërinë tonë. Duhet të bindemi se sejcili nga ne mund të bëjë diçka në atë botën e tij të vogël, pa pritur të tjerët të bëjnë diçka për ne. Populli është “roja” e Shtetit, e traditave, e ndërmarrjeve tona, që duhen mbrojtur nga abuzimet e nga sulmet e financës së lartë e nga multinacionalët. Ngado në botë sot po luftohet në heshtje, në Amerikë universitetet po ngrihen m.gj.th. Mediat e fshehin këtë fakt, në Francë punëtorët kanë mundur qeveritë e “fleksibilitetit”.